Podstawowe zasady ocieplenia dachu
Zazwyczaj izolacja cieplna dachu obejmuje takie warstwy jak membrana czy też dyfuzyjna folia uszczelniająca, które odpowiedzialne są za ochronę przed zawilgoceniem, oraz materiał izolacyjny – najczęściej jest to wełna mineralna, charakteryzująca się dużą sprężystością włókien i małym ciężarem objętościowym.
Stosując membrany wysoko paroprzepuszczalne, czy na deskowaniu, czy rozpinane bezpośrednio na krokwiach, wełna powinna dotykać do membrany dachowej, ale nie może jej wypinać w górę, to znaczy wysokość krokwi musi być adekwatna do grubości izolacji termicznej. Zawsze powinna być o 1 cm grubsza od warstwy izolacji termicznej. Gdy grubość izolacji termicznej przekracza wysokość krokwi, krokwie muszą być uzupełnione od wewnątrz nadbitką tak, żeby powiększyć przestrzeń izolacyjną. Można również zastosować izolację dwuczęściową. Wtedy jedną warstwę układa się między krokwiami (przy krokwiach 160mm – izolacja powinna wynosić maximum 150mm, a przy krokwiach 200mm – maximum 180mm), a drugą na specjalnym stelażu do suchego montażu.
Izolacja cieplna dachu powinna być dostosowana do funkcji poddasza. W zależności od tego, czy poddasze jest użytkowe czy też nieużytkowe, inne będą wymagania w stosunku do całego systemu. Gdy poddasze jest nieużytkowe, izolację możemy ułożyć poziomo, zostawiając zimną strefę powyżej warstwy izolacyjnej. Stosujemy wtedy 30-35 cm izolacji na stropy i dach nie musi już być wyłożony warstwą izolacji. Jeżeli mamy poddasze użytkowe, to warstwę izolacji układamy na konstrukcji dachowej, zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami.